Bombardementen


                            Den Haag 3 maart 1945


Op 8 september 1944 worden de eerste twee Duitse V2 raketten op Londen afgevuurd. Er zullen er nog 1298 volgen. De geallieerden hadden geen antwoord op deze raketaanvallen.

De V(ergeltungswaffen)2-raketten, die regelmatig hun moordende werk in Londen deden, waren door de geallieerden niet te stuiten. De opslag- en lanceerplaatsen van de monsterlijke projectielen bevonden zich voornamelijk in het Haagse Bos en het landgoed Duindigt. Daarom wilden de geallieerden met een niets ontziend bombardement de lanceer-plaatsen van de V2's in één keer wegvagen.

Op de avond van 8 september 1944, om ongeveer kwart voor zeven 's avonds, zagen de verbaasde inwoners van Den Haag, hoe twee vreemdsoortig lange granaten met zeer grote snelheid in noordelijke richting verdwenen. Er klonken zware dreunen alsof het onweerde en daar tussendoor het geluid van snel mitrailleur vuur. Een luchtaanval, dachten de omwonenden en zochten dekking op een veilige plaats in huis. Daarop verspreidde zich het gerucht, dat het hier om een V(Vergeltungswaffe)-wapen ging. Het doelwit van de twee raketten was de brandweerkazerne in Southwark Bridge Road. Vijf minuten na de lancering viel de eerste raket echter met een daverende ontploffing neer op ongeveer 13 km van het doel in Stavely Road te Chiswick, een buitenwijk van Londen. Het projectiel sloeg een gat van tien meter breed en vijf meter diep. Daarbij stortten elf woningen in en werden vijftig huizen beschadigd. De bewoners en voorbijgangers werden onder het puin bedolven. Hierbij vonden drie personen de dood en werden tien anderen zwaar gewond. De tweede raket viel circa 29 km van het doel in Epping, ten noordoosten van Londen. Twee houten huisjes werden vernield, maar er vielen hier geen slachtoffers.

Hoewel de officiële autoriteiten de raketaanval wel verwacht hadden, waren de inwoners van Londen zich niet bewust van het dreigende gevaar. Vanaf 1 september waren de V1-aanvallen tijdelijk afgenomen door de evacuatie van lanceerinrichtingen op Frans grondgebied. Maar op 5 september werden opnieuw negen vliegende bommen op Londen afgevuurd. De raketontploffingen werden overal in Londen gehoord. Om paniek te vermijden liet de regering aanvankelijk het gerucht verspreiden, dat het om gasexplosies ging. De Engelsen konden echter niet achterblijven, toen de Duitsers op 8 november in het openbaar het V2-offensief tegen Londen aankondigden. Twee dagen later vertelde Winston Churchill aan het Engelse volk, dat langeafstandsraketten op Groot-Brittannië waren afgevuurd.

In februari werd het aantal luchtaanvallen flink opgevoerd. Voortdurend hoorde de angstige Haagse bevolking uit het Bos en andere V2-centra het inslaan van bommen en het geratel van de boordkanonnen. Gedurende twee weken kwamen honderdvijftig raketten in Engeland neer. De bomaanvallen en beschietingen van de Spitfires hadden het V2-wapen niet tot zwijgen kunnen brengen. Onder de indruk van de steeds stijgende verliezen en schade kwam vanuit het Britse Parlement de roep om een krachtiger aanpak. De Tweede Taktische Luchtmacht kreeg de opdracht om hardere maatregelen te treffen. De lanceringen vanuit Duindigt gingen alsmaar door. Als deze basis niet zou worden uitgeschakeld, kon de V2 niet op doeltreffende wijze bestreden worden. Daarom werd half februari een plan ontwikkeld om verdachte opslagterreinen met zwaar materieel aan te vallen. Interessant is daarom, dat luchtfoto's van 24 februari hadden uitgewezen, dat er geen raketten meer aanwezig waren in het Haagse Bos. Desondanks bereidde de Britse luchtmacht een luchtaanval voor.

Op de ochtend van zaterdag 3 maart maakte de Britse luchtmacht niet langer gebruik van het bombarderen van kleine objecten 'pinpoint bombing'. De RAF ging over tot een oppervlakte-bombardement met als doel alles binnen een nauwkeurig bepaalde ruimte te vernielen. Zoals bekend waren de gevolgen voor Den Haag desastreus. Het doel van de 56 Mitchell-bommenwerpers was Duindigt, de commandopost Marlot en de westelijke rand van het Haagse Bos. Daar waren de raketten opgeslagen. Door een foutieve opdracht in de navigatie lieten de eerste vliegtuigen hun bommen niet in het noordwesten, maar in het zuidoosten van het Haagse Bos vallen. Een afwijking van 2500 meter. De andere toestellen volgden het voorbeeld van de leiding. Op die manier werd het hele Bezuidenhoutkwartier met een regen van staal en springstoffen bedekt. Een paar dagen later lukten het de Britse bommenwerpers Duindigt geheel te vernietigen. De Duitsers vertrokken meteen. Vanaf dat moment werd er geen enkele Duitse raket meer gelanceerd vanaf Duindigt. Duindigt was geheel verwoest door verongelukte raketten, het verzengende vuur bij de start en de 230 Engelse bommen. Sommige V2's hadden in de bodem kraters van dertig meter breed en tien meter diep geslagen.





© Sion Soeters 2002 - 2013










 Contact

 Credits

Gastenboek

 Disclaimer

 Home