|
Het verzet
ta
ta
Mia Scholten van den Bergh - het werk
a
Toen haar werkzaamheden voor de “distributie” begonnen was het zoete leven voor Mia afgelopen. Voor dit werk werd zij gevraagd door onder anderen Jan Bijvoets, die bij de gemeente Oss in dienst was. “Als ge goei feesten kunt organiseren dan kun ge dit ok wel” zo werd ze binnen geloodst en kreeg er een vaste baan. Dit was in 1939 de tijd waarin de oorlogsdreiging toenam en de Rijksoverheid voor de bevolking voorbereidingen trof met het oog op de te verwachten voedselschaarste.
Dat men Mia koos voor deze functie was niet vrijblijvend. Zij kreeg direct bij haar aanstelling te horen: “en je weet wat je nog meer te doen staat”. Zoals Mia het toen al interpreteerde was dit een aanzet om de werkelijke behoeften boven de regelgeving te laten te gaan. Er werd kennelijk al rekening gehouden met de problemen die dit “instrument” van de overheid in het dagelijkse bestaan van mensen zou kunnen veroorzaken. Gedachten die veel verder zouden gaan dan men aanvankelijk kon vermoeden.
In het begin was er een schoollokaal beschikbaar in de Koornstraat. “We zaten daar met een groepje aan een grote tafel te werken. Dat was het al gauw te klein. In het begin moesten alle families van Oss en omgeving geïnventariseerd worden. Daarna moest voor iedereen een stamkaart worden aangemaakt. Deze stamkaarten, een identiteitsbewijs, moesten door het hoofd van de distributie worden ondertekend maar het waren er gewoon te veel. Dus ging ik deze ook ondertekenen. Dat werd geaccepteerd.”, aldus Mia.
Zo werd Mia als afdelingscheffin verantwoordelijk voor het waardemateriaal, het administratieve beheer van de voedselbonnen en de uitgifte en het ondertekenen van de stamkaarten.
|
|
|
Distributie stamkaart |
Ook ontving zij de landelijke controleurs die langskwamen, kende de regelgeving van haar afdeling nauwgezet en was een vraagbaak voor iedereen. Als er zich bijzondere dingen voordeden, kwam dit meestal bij haar terecht. Zij handelde dit dan zelfstandig af. De regelgeving was zonder leestekens en in slecht Nederlands opgesteld. Daardoor konden deze voorschriften op verschillende manieren gelezen en geïnterpreteerd worden. Mia koos natuurlijk voor een uitleg die haar het meest voordelig leek. Vervolgens ging het kantoor naar haar interpretatie van de regels handelen.
© Copyright Sion 2002 - 2013
|
Voor de oorlog