Nederland in de Tweede Wereldoorlog - Het verzet Stichting Herstellingsoorden

Voordat de bevrijding van ons land een feit was geworden bestond er een uitgewerkt plan, om zodra de Duitsers hier van het toneel zouden zijn verdwenen, herstellingsoorden in te richten voor verzetsstrijders. Dat dit initiatief geenszins overbodig was, is na de bevrijding van ons land al heel duidelijk gebleken. De "Stichting Herstellingsoorden" welke op 26 mei 1945 officieel haar beslag kreeg, heeft verschillende inrichtingen moeten inrichten om haar plan te verwezenlijken.

Het bekendste herstellingsoord was wel `Kareol` in Aerdenhout. Op dit prachtige landgoed, waar in het begin van de oorlog veel gewonde Nederlandse soldaten werden verpleegd, genoten veel verzetsstrijders, die deel namen aan de ondergrondse strijd om Nederland van de Duitse bezetter te bevrijden, een uitstekende verzorging.
Hare majesteit de Koninging gaf blijk van haar betrokkenheid bij dit werk, door de beide vleugels van Paleis het Loo beschikbaar te stellen. Er moest hier eerst veel opgeknapt worden, want het paleis was door de Duitsers vokomen uitgewoond. De vertrekken moesten opnieuw gemeubileerd worden, omdat de Koninging veel van haar inboedel had geschonken aan de oorlogsgetroffenen in de door oorlogsgeweld volkomen verwoestte gebieden. Op het Loo konden ongeveer 120 personen worden ondergebracht. Er waren twee ziekenzalen, een ontspanningszaal, een bibliotheek en een kinderspeelkamer.

"Schieversberg" is de naam van het aantrekkelijke landhuis, dat de schrijver Felix Rutten destijds in het Geuldal had laten bouwen. De oud-verzetsstrijders, die hier verbleven te midden van een fantastische omgeving, waren vooral afkomstig uit het zuiden van het land. Voor zieken die bijzondere verpleging nodig hadden, waren speciale instellingen geopend. De villa "Duinhage" te Bentveld deed dienst als sanatorium voor tbc patienten. Ook "Sarepta" in Haarlem werd geheel als ziekenhuis ingericht had een speciale afdeling voor dit soort patienten. Op "Waterland" in Velsen weren patienten die ten gevolge van het oorlogsgeweld psychische schade hadden geleden verpleegd.

Behandeling van een patient in het herstellingsoord Kareol in Aerdenhout,

Het verblijf en de verpleging in deze herstellingsoorden was gratis. De stichting beschikte over een behoorlijk kapitaal, de hoge kosten van de gebouwen en de verpleging maakte echter externe hulp noodzakelijk en vrijwillige bijdragen van particulieren werden in dank aangenomen. Ook werden ter financiering concerten en voordrachten georganiseerd.

Wie bepaalde welke verzetsstrijders in aanmerking kwamen voor opname, welke criteria werden gehanteerd en hoe ging men om met de rest van de verzetsstrijders, die niet in één van deze instellingen terechtkwam, maar wel hulp nodig had? Indien u informatie over de praktische en operationele kant van deze stichting en de manier waarop ze werkte horen wij graag van u.